Do wizyty duszpasterskiej należy przygotować:
– stół nakryty białym obrusem,
– krucyfiks i dwie zapalone świece,
– wodę święconą i kropidło (w przypadku braku wody święconej należy wlać zwykłą wodę i na początku kolędy poprosić księdza o jej poświęcenie),
– dzieci i młodzież przygotowują zeszyty od religii (lepiej przyznać się, że takowego się nie posiada niż tłumaczyć, że “pożyczyłem koledze do przepisania i mi nie oddał” bo i tak żaden ksiądz w to nie uwierzy),
– Na drzwiach domu kredą piszemy K+M+B 2017 (po Trzech Królach) – jest to widoczny znak dla księdza, że w tym domu/mieszkaniu mieszkają katolicy i pragną go przyjąć po kolędzie,
Jeśli mieszkamy daleko od kościoła należy przyjechać po księdza na plebanię.
Brak możliwości złożenia ofiary na potrzeby Kościoła nie może być w żadnym wypadku powodem nie przyjęcia księdza po kolędzie.
Rodzina, która notorycznie nie przyjmuje po kolędzie może być potraktowana jako niepraktykująca, lub nawet niewierząca.
Przebieg kolędy:
Wypada wyjść po księdza lub poprosić sąsiada o przyprowadzenie go do naszego domu.
Wyłączamy telewizor i radio (nawet jeśli to jest Radio Maryja ;-))
Na chrześcijańskie pozdrowienie “Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” odpowiadamy “na wieki wieków Amen”.
Przedmioty religijne, które chcemy poświęcić kładziemy na stole/ławie.
Wszyscy bierzemy udział we wspólnej modlitwie. Gdy ksiądz kropi nas wodą święconą czynimy znak krzyża.
Głównym powodem wizyty duszpasterskiej jest chęć poznania parafian, ich problemów oraz ich opinii na temat funkcjonowania parafii. Dlatego bardzo ważną rzeczą w trakcie kolędy jest szczerość w rozmowie z kapłanem.
Jeśli chcemy zaproponować poczęstunek czynimy to na początku kolędy, a nie w momencie wyjścia księdza.
Po zakończeniu kolędy odprowadzamy księdza do sąsiada, ostatnia rodzina odprowadza księdza (lub odwozi na plebanię).