Jak co roku, 6 sierpnia wyruszyła z Płocka na Jasną Górę już po raz 35 Piesza Pielgrzymka Diecezji Płockiej. Pielgrzymi z Gostynina wędrowali tradycyjnie w grupie żółtej.
Ponieważ z roku na rok ubywało pątników, organizatorzy zadecydowali o połączeniu dwóch grup. Żółtej, w której gromadzili się pątnicy z dekanatów gostynińskiego i gąbińskiego oraz grupy zielonej, w której pielgrzymowali pątnicy z dekanatów: sierpeckiego, tłuchowskiego i dobrzyńskiego. Mimo obaw, jak będzie wyglądało to połączenie grup, już po dwóch dniach okazało się, że wyszło na dobre. Dwóch księży przewodników, którzy się uzupełniali. Chętnych do niesienia znaków i tub też nie brakowało. Grupa szybko się zintegrowała. czuli się braćmi i siostrami. Pomagali sobie wzajemnie. Za wszelkie dobro pątnicy wynagradzali modlitwą.
Wczytajmy się w świadectwo jednej z tegorocznych pątniczek:
W tym roku po raz pierwszy w moim życiu odważyłam się zapisać na pieszą pielgrzymkę do Częstochowy. Miały to być 2 lub 3 dni, ponieważ nie wierzyłam w swoje siły.
Doszłam przed Oblicze Mateńki razem z 1200 pątnikami. Każdego dnia dziękowałam Bogu za dni, którymi nas obdarzał na pielgrzymim szlaku. Zapraszani kapłani i siostry zakonne wygłaszali nam konferencje na temat powołania oraz o małżeństwie. Były świadectwo pielgrzymów. Wszyscy pątnicy po trudach dnia spotykali się na Apelu podczas którego byliśmy pokrzepiani słowami księdza Jacka Prusińskiego, głównego przewodnika pielgrzymki płockiej: „Jutro będzie dobry dzień”.
W Roku Miłosierdzia dziękuję Bogu za to, że mogłam Mateńce Bożej powiedzieć: przepraszam, przebacz, przytul, weź w swą Opiekę moją rodzinę.
Pątniczka Henryka
{gallery}pielgrzym/jasnag16{/gallery}