Wigilia Paschalna to czuwanie nad tajemnicą Zmartwychwstania. To pierwszy i najważniejszy dzień roku. Świętujemy Zwycięstwo Chrystusa nad grzechem, Szatanem i śmiercią. To zwycięstwo dokonuje się dla nas i w nas, którzy z wiarą bierzemy w nich udział.
Wigilię Paschalną rozpoczęła część zwana LITURGIĄ ŚWIATŁA. Symbol Światła jest obecny w historii od zarania dziejów. Światłość jest jednym z pierwszych stworzeń Boga, światło ognistego słupa prowadzi Naród Wybrany z niewoli ku wolności, Jezus nazywa siebie Światłością dla świata, wreszcie symbol światła gości w chrześcijańskiej liturgii towarzysząc nam w każdej celebracji Mszy świętej a szczególnie w sakramencie Chrztu, przy Pierwszej Komunii Świętej i łożu konającego człowieka.
Dlatego teraz kapłan poświęcił ogień i przygotował świecę Paschalną, która stając w naszej świątyni przypominać nam będzie Chrystusa Zwycięzcę nad naszym grzechem. Na paschalnej świecy został wyryte znaki: krzyż – rzeźbiąc go kapłan mówił: „Chrystus wczoraj i dziś początek i koniec”; Alfa i Omega oraz data bieżącego roku – umieszczając je na świecy kapłan wypowiadał słowa: „Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”
Paschał został też przyozdobiony pięcioma ziarnami kadzidła – znakami ran Jezusa. Nakładając je kapłan wypowiada słowa: „Przez swoje święte rany, jaśniejące chwałą, niech nas strzeże i zachowuje Chrystus Pan.”
Zapalony paschał został uroczyście wniesiony do świątyni – od jego światła zapaliliśmy nasze świece; a na wezwanie: „Światło Chrystusa” odpowiadaliśmy: „Bogu niech będą dzięki”
Kapłan dokonał okadzenia Paschału i wyśpiewał radosne Exultet – pieśń pochwalną na cześć Zmartwychwstałego Chrystusa.
Drugą część stanowiła Liturgia słowa przypominająca najważniejsze momenty w historii zbawienia. Trzecią część stanowiła Liturgia Chrzcielna. W tym momencie liturgii sięgamy myślą do chwili naszego Chrztu. Wtedy to każdy z nas powstał do życia Dziecka Bożego. Wspominając to wydarzenie, kapłan dokonał obrzędu poświęcenia wody, uczestnicy odnowili przyrzeczenia chrzcielne.
Liturgię zakończył radony śpiew Alleluja! Jezus żyje!. Według liturgii, nie ma już Jezusa w grobie. Pozostała jednak tradycja. Chcąc ją pielęgnować trwamy w adoracji Najświętszego Sakramentu. Pamiętajmy jednak, że On już powstał z martwych i jeżeli jest tu w świątyni, to jako Ten, który już powstał z martwych i oczekuje na spotkanie z niewiastami i uczniami, którzy przybędą rankiem by spotkać się z Nim – Zmartwychwstałym.
Dokończeniem liturgii była procesja rezurekcyjna w niedzielny poranek
{gallery}WSobota/wgp18{/gallery}