Wielki Czwartek z Wieczerzą Pańską, Wielki Piątek i Wigilia Paschalna – to trzy kolejne etapy największej Tajemnicy naszej wiary: Tajemnicy męki, śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Poprzez liturgię, poprzez święte obrzędy zyskujemy najpełniejszy dostęp do tajemnic naszej wiary, bo nie są one tu tylko wspominane, czy rozważane, lecz rzeczywiście się uobecniają.
Dzieje się tak w każdej Mszy św., ale w Wielki Czwartek sięgamy do samego źródła, z którego Msza Święta się wywodzi – do Ostatniej Wieczerzy. Bo właśnie wówczas Jezus Chrystus, w obliczu czekającej Go męki, w nocy, w której miał być wydany, ustanowił sakrament Ciała
i Krwi swojej. Sprawując Najświętszą Ofiarę w Wielkoczwartkowy wieczór mieliśmy okazję na nowo spotkać się z tym samym Jezusem Chrystusem, który wtedy sprawował ją ze swoimi Apostołami. Mszę św. koncelebrowali wszyscy kapłani. To znakiem jedności kapłańskiej.
Podczas liturgii na znak miłości do której wzywa Jezus, naszego Pana i Nauczyciela, ks. Proboszcz umył nogi dwunastu mężczyznom. Obrzęd ten ma za zadanie obudzić w nas na nowo pragnienie trwania zawsze we wspólnocie z Chrystusem i naśladowania Jego przykładu przez wzajemną służbę w pokorze i miłości.
Najświętsze Ciało Pana Jezusa, obecne w Najświętszym Sakramencie po skończonej Eucharystii zostało przeniesione w uroczystej procesji do Ołtarza wystawienia (zwanego dawniej Ciemnicą), który symbolizuje więzienie Jezusa i całą rzeczywistość, która miała miejsce od modlitwy w Ogrodzie Oliwnym, aż do drogi krzyżowej naszego Zbawiciela. Tak jak niegdyś Zbawiciel pragnął, aby uczniowie towarzyszyli Mu w godzinach modlitwy i trwogi konania przed męką w Ogrójcu, tak i dzisiaj oczekuje naszej obecności i modlitewnego czuwania, abyśmy nie wpadli w pokusę niewiary i beznadziejności.
Puste tabernakulum w ołtarzu głównym ma nam uprzytomnić, że Jezus pojmany po Ostatniej Wieczerzy, został odłączony od swoich bliskich i wydany w ręce wrogów. Od tego momentu rozpoczęła się Pascha – Przejście Jezusa ze śmierci do życia w chwale. To przejście przyniosło nam Zbawienie, bo odchodząc do Ojca, Jezus pozostał z nami w Duchu, oraz w Tajemnicy swojego Ciała i Krwi – w Najświętszym Sakramencie.
Pod koniec liturgii przedstawiciele parafii – ministranci, schola i dorośli złożyli kapłanom życzenia z okazji ustanowienia sakramentu kapłaństwa.
Po skończonej Mszy świętej podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, każdy z nas mógł się wsłuchiwać w ostatnie polecenia, jakie Jezus przekazał swoim najbliższym przed wyjściem do Ogrodu Oliwnego, w szczególności zaś Jego największe przykazanie: „Miłujcie się wzajemnie tak, jak Ja was umiłowałem”
{gallery}WCzwartek15{/gallery}